آیا درمان سندروم تونل کارپال بدون روش های جراحی امکان پذیر است؟

سندروم تونل کارپال یکی از بیماری های عصبی مربوط به مچ دست است که تقریباً حدود چهار درصد افراد به این بیماری دچار می شوند. افرادی که از مچ دست خود زیاد استفاده می کنند مانند نویسندگان، تایپیست ها و گیمرها، نجارها و نوازندگان بیش از سایر افراد در معرض این عارضه قرار دارند. در این بیماری عصب مچ دست در داخل تونل کارپال دچار فشردگی خواهد شد. در ادامه مطلب به عوامل ایجاد، علائم و روش های درمان سندروم تونل کارپال بدون روش های جراحی پرداخته می شود.

عوامل ایجاد سندروم تونل کارپال

آشنایی با عوامل خطر ایجاد این سندروم می تواند به افراد کمک کند تا با رفع این عوامل بتوانند از این عارضه دردناک جلوگیری کنند. طی انجام تحقیقات پژوهشی گسترده در حوزه پزشکی و بررسی های آماری انجام شده ریسک فاکتورهای این بیماری شناسایی شده‌اند. این ریسک فاکتورها عبارتند از:

• انجام حرکات تکراری به دفعات زیاد به کمک انگشتان و مچ دست
• خم کردن و کشیده شدن مچ دست بیش از حد طی انجام کار و فعالیت
• مصرف انواع داروهای استروئیدی به مدت طولانی
• رعایت نکردن استانداردهای شغلی مانند نحوه صحیح تایپ با کامپیوتر
• شکستن و آسیب به مچ دست در اثر ضربات سهمگین
• بالا بودن اندازه دور مچ دست و افزایش نمایه توده بدنی به بالاتر از ۲۵
• بیماری هایی مانند فشار خون بالا، دیابت و روماتیسم مفصلی کم کاری تیروئید
• ادم و تجمع آب در بدن در اثر بیماری های مختلف یا در اثر شرایطی مانند بارداری
• آسیب رسیدن به اعصاب محیطی در اثر عوامل محیطی مانند مصرف مشروبات الکلی

علائم بیماری سندرم تونل کارپال

در کنار آشنایی با عوامل این بیماری لازم است افراد با علائم این بیماری نیز آشنایی پیدا کنند؛ آشنا شدن با علائم این بیماری به افراد کمک می‌کند تا به موقع به پزشک متخصص طب فیزیکی مراجعه کنند؛ زیرا درمان در مراحل اولیه بسیار راحت تر از درمان در مراحل پیشرفته بیماری است. این علائم عبارتند از:

• خواب رفتن دست در طول روز به دفعات زیاد
• درد زیاد و غیر قابل تحمل در قسمت مچ دست
• بی حسی و گزگز در یک یا چند تا از انگشتان دست
• درد و بی حسی شدید مچ دست در شب
• شدیدتر شدن درد در حین انجام فعالیت هایی مانند آشپزی
• شدیدتر شدن درد در هنگام تایپ و رانندگی
• ایجاد ضعف شدید در دست ها و عدم توانایی نگه داشتن وسیله ها

روش های درمان سندروم تونل کارپال بدون جراحی

افراد در صورت مشاهده علائم مربوط به سندروم تونل کارپال بهتر است به پزشک متخصص طب فیزیکی و توانبخشی مراجعه کنند. پزشکان متخصص طب فیزیکی با بررسی فیزیکی، با انجام نوار عصب – عضله و بررسی سرعت انتقال پیام عصبی در دست، عکس برداری و سایر روش ها مبتلا شدن فرد به سندروم تونل کارپال را تأیید یا تکذیب می کنند. با توجه به عامل ایجاد بیماری، وضعیت کلی سلامتی بدن، سن و میزان پیشرفت بیماری نحوه درمان سندروم تونل کارپال تعیین می شود. اکثر متخصصان طب فیزیکی از درمان های غیر تهاجمی یا بدون جراحی برای درمان این عارضه بهره می برند. مهم ترین روش های درمانی بدون جراحی عبارتند از:

فیزیوتراپی

متخصص طب فیزیکی از روش های مختلف فیزیوتراپی برای درمان سندروم تونل کارپال استفاده می کند. با توجه به امکانات کلینیک های طب فیزیکی، راحت بودن بیمار، میزان پیشرفت بیماری، میزان همکاری و همراهی بیمار روش های فیزیوتراپی تعیین می‌شود. متخصص طب فیزیکی ممکن است از تلفیق چند روش برای درمان سندروم تونل کارپال استفاده کند. اولتراسوند تراپی یا درمان با امواج صوتی، منوال تراپی یا درمان دستی، اسپیلنت، درمان با حرکات نرمشی از جمله این روش ها است.

استفاده از بریس یا مچ بند طبی

مچ بند طبی می تواند به عنوان یک درمان مکمل و جلوگیری کننده از وخیم شدن وضعیت بیمار مورد استفاده قرار بگیرد. مچ بند طبی از حرکات اضافه مچ دست جلوگیری می‌کند و مچ دست را در حالت خم نشده و بدون حرکت قرار می دهد. همین روش به مرور زمان التهابات مچ دست را کاهش می دهد و باعث بهبود این سندروم می شود.

لیزر درمانی

لیزر درمانی از دیگر روش های مؤثر برای درمان سندروم تونل کارپال است. لیزر در مسیر انتقال پیام های عصبی توسط عصب های موجود در تونل کارپال تأثیر می گذارد و از انتقال پیام های درد جلوگیری می کند. استفاده از لیزرهای پرتوان پالسی می‌تواند مؤثرتر عمل کند. لیزر پرتوان در کاهش التهاب و تورم ناحیه مچ دست موثره و نیاز به کورتون از بین می برد. ممکن است متخصص طب فیزیکی در کنار درمان با لیزر از درمان های دیگری مانند تجویز داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، تزریق کورتون و بوتاکس در مچ دست و قرار دادن میدان مغناطیسی پالس دار در قسمت عصب استفاده کند. تحقیقات به عمل آمده نشان داده است که استفاده از این روش ها در کنار لیزر درمانی، روند بهبودی بیمار را تسریع می بخشد و بیمار را از درد مچ سریع تر نجات می دهد.

تأثیر روش های غیر تهاجمی

روش های غیر تهاجمی مانند لیزر تراپی نسبت به روش های تهاجمی مانند جراحی کم عارضه تر هستند و دوران نقاهت آنها کمتر است. روش های غیر تهاجمی ممکن است عوارضی چون کبودی و تورم در پی داشته باشند که بعد از گذشت چند روز کاملاً از بین خواهند رفت. تأثیرات این روش با توجه به میزان پیشرفت بیماری متفاوت است اما به طور کلی اگر سندروم تونل کارپال در وضعیت خفیف و متوسط وجود داشته باشد می توان از این روش ها به عنوان درمان قطعی استفاده کرد.

نتیجه گیری

سندروم تونل کارپال یکی از بیماری های مربوط به عصب دست است که در این بیماری عصب اصلی دست به نام مدیان در تونل کارپال تحت فشار قرار می گیرد و عوارضی چون درد شدید، گزگز شدن دست و بی حسی را برای دست به دنبال می آورد؛ به طوری که ممکن است فعالیت های روزانه افراد دچار اختلال شود. در صورتی که از سندرم تونل کارپال رنج می برید می توانید به مطب دکتر سارا سادات محسن الحسینی متخصص طب فیزیکی مراجعه کنید. ایشان از طریق روش هایی غیر تهاجمی مانند تزریق داخل کانال مچ دست، لیزر تراپی، ورزش درمانی و درمان های دستی این عارضه را درمان می کند. تکارتراپی چیست و چگونه انجام میشود نوار عصب و عضله در درمان شاک ویو تراپی چونه انجام میشود لیزر پرتوان چیست متخصص توانبخشی