آرنج تنیس بازان (علائم ، علت و درمان)

اپیکندیلیت یک واژه ی کلی برای توصیف التهاب و درد در ناحیه برجستگی داخلی و خارجی ارنج است. استرس های مکرر به عنوان عامل ایجاد این وضعیت شناخته شده اند. استفاده ی بیش از حد از ضربه با پشت راکت تنیس (بخصوص ضربه با یک دست و با تکنیک ضعیف بطور متناوب) ،می تواند منجر به اپیکندیلیت خارجی شود. از این رو عبارت آرنج تنیس بازان صرف نظر از علت آن بعنوان مترادف اپیکندیلیت خارجی  یا درد قسمت خارجی آرنج استفاده میشود. استفاده ی زیاد از کامپیوتر  بخصوص از موس و همچنین گلف، شنا و بیس بال میتوانند منجر به آرنج تنیس بازان شوند یا آن را تشدید کنند.

بهترین متخصص طب فیزیکی وتوانبخشی در تهران

علائم آرنج تنیس بازان

محدودیت های عملکردی

فرد شاید از عدم توانایی بلند کردن یا حمل  اجسام با سمت مبتلا، به علت تشدید درد شاکی باشد. تایپ کردن، کار با موس کامپیوتر و کار روی کیبورد باعث ایجاد درد می شود. همچنین دست دادن یا فشار دادن دست میتواند دردناک باشد. فعالیت های ورزشی  به خصوص با افزایش تکرار به صورت حاد، با تکنیک ضعیف و با وسایل جدید(مثلا راکت جدید یا مهارکردن توپ) میتواند سبب ایجاد درد شود.

معاینه بالینی آرنج تنیس بازان

مطالعات تشخیصی آرنج تنیس بازان

درمان آرنج تنیس بازان

ابتدایی

درمان اولیه شامل استراحت نسبی، دوری از حرکات تکراری مچ، تعدیل فعالیت ها به منظور کاهش استرس روی آرنج، دارو های ضد التهاب و مدالیته های دمایی مانند گرما و سرما برای فاز حاد میباشد.

علاوه بر این، پوشیدن یک باند ساعد در پایین تر از برجستگی خارجی ارنج میتواند مفید باشد. تئوری استفاده از این بریس پراکنده کردن نیرو روی محیط وسیعتری از بافت ها به جای محل  اتصال خارجی عضلات ساعد در ارنج می باشد. همچنین استفاده از آتل بی حرکت کننده ی مچ نیز مفید است. یک آتل که مچ را در حالت مستقیم نگه دارد،  میتواند با کاهش فشار روی عضلات و تاندونها، در بهبود بیماری موثر باشد.

 بیمارانی که در اثر بازی تنیس دچار این عارضه شده اند باید ضرباتشان را تعدیل کنند (به خصوص یهبود ضربات پشت راکت ) ،طوری که مطمئن باشند که ساعد در حالت نیمه چرخش و تنه متمایل به جلو قرار داردو کیفیت لوازمشان را بهبود بخشند.استفاده از دو دست برای ضربه با پشت راکت  استرس وارده را به قدر کافی می کاهد

شاک ویوتراپی

لیزر پرتوان

 توانبخشی

توانبخشی میتواند شامل مداخلات فیزیکی و شغلی باشد. درمان باید در دو مرحله انجام شود. مرحله ی اول تمرکز روی کاهش درد با مدالیته های فیزیکی) سونوگرافی درمانی، تحریک الکتریکی ،فونوفورز ،یونوفورز با کورتیزون، ازادسازی عضلات و تاندونها ، گرما ، سرما و ماساژ، آموزش در مورد نحوه صحیح انجام کارهای روزمره ،کاهش استرس های مکرر بر روی ارنج، و جلوگیری از حرکت می باشد .زمانی که بیمار بدون درد شد، برنامه ی تدریجی  جهت افزایش قدرت و استقامت عضلات ساعد و مچ و همچنین کشش عضلات اجرا میشود. این برنامه ها باید به دقت کنترل شود.

تا خود حرکات تقویتی و حرکات سخت برای بافت ها موجب حالت استفاده ی بیش از حد نشود. بیمار باید با ورزش های سبکتر شروع کند و به سمت ورزش های مقاومتی) پیشرفت کند. باند کشی، وزنه های سبک و ورزش های دستی خود مقاومتی میتوانند استفاده شوند .نیاز است  کارهایا فعالیت ها ی بیمار برای مدتی محدود و یا تعدیل شوند.

پروسیجر

اگر ورزش و درمان مفید نبود، ممکن است  تزریق مفصلی کاربرد داشته باشد. مشاهده شده که  تزریق کورتیکو استروئید به همراه بی حسی موضعی در محل حداکثر درد ماکزیموم برای درمان کوتاه مدت کارایی دارد. اگر چه چند مطالعه سودمندی طولانی مدت این تزریق ها را زیر سوال برده اند. 

مراقبت های بعد از تزریق شامل گذاشتن یخ بمدت ۵ تا ۱۳ دقیقه روی ناحیه درگیر بلافاصله پس از تزریق و سپس گذاشتن یخ بمدت ۱۵ تا ۲۳ دقیقه ۲ یا ۳ مرتبه در روز در طول دو هفته و پوشیدن مچ بند طبی آتل دار خصوصا برای فعالیت های درگیر کننده ی مچ می باشد. اتل طبی باید طوری تنظیم گردد که مچ اندکی رو به بالا باشد. باید از فعالیت های تشدید کننده درد دوری شود. مشاهده شده است که تزریق پلاسما غنی از پلاکت PRP (platelet rich plasma) برای کاهش درد و افزایش عملکرد، در طولانی مدت بهتر است. اگرچه باید بهترین غلظت پلاکت و نوع سلول ها و مطلوب ترین رژیم برای ترمیم بافتی استفاده شود و تواتر استفاده ازین روش نیز مهم است.

گزارش شده است که تزریق سم بوتولینوم(بوتاکس) در عضلات ساعد در درمان اپیکندیلیت مزمن (آرنج تنیس بازان) مقاوم سودمند است. همچنین مشاهده شده که تزریق خون خود فرد در بهبود درد نقش داشته است، این روش عوارض بیشتری برای  بیمار دارد.

طب سوزنی به عنوان یک روش موثر در بهبود کوتاه مدت اپیکندیلیت خارجی  میباشد. درمان با دستگاه شاک ویو ( Extracorporeal shock wave) با تحریک رشد رگ های خونی جدید و تحریک تولید کلاژن و رهاسازی گره های عضلانی و پراکنده سازی ماده ضد درد باعث بهبود التهاب مزمن میشود و درمان تنیس البو موثر می باشد.

جراحی

جراحی در بیمارانی که علیرغم درمان محافظه کارانه علائم شدید و ادامه دار دارند، اندیکاسیون دارد. هدف از جراحی خارج کردن و به حیات برگرداندن بافت اسیب دیده در عضلات ساعد می باشد. اگر مفصل آرنج ناپایدار باشد شاید پین گذاری انجام شود.