علائم دیسک کمر

علائم دیسک کمر: علت و روش های تشخیص

آنچه می خوانید...

علائم دیسک کمر یا گردنی یکی از مواردی که می توان در ستون فقرات مورد بررسی قرار داد.دیسک کمر یا گردن زمانی اتفاق می‌افتد که مهره‌ها (وِرتبرها) که به هم پیوسته و ستون فقرات را تشکیل می‌دهند، از مکان خود منحرف می‌شوند. این اتفاق می‌تواند به دلیل فشار بر دیسک‌ها یا آسیب‌های دیگر در ستون فقرات اتفاق بیفتد.

علائم دیسک کمر می‌توانند متنوع باشند و به شدت بستگی به موقعیت و شدت فشار بر اعصاب و نخاع داشته باشند. در برخی از موارد، ممکن است شدت علائم افزایش یابد و یا به تدریج کم شود. برخی از علائم دیسک کمر شامل موارد زیر می‌شوند:

  1. درد کمر:
    • درد ممکن است در ناحیه پایینی کمر، در ناحیه لگن، یا حتی در پاها احساس شود.
  2. ضعف عضلات:
    • ضعف در عضلات پاها ممکن است به علت تضعیف عصب‌ها در نتیجه فشار بر روی آنها باشد.
  3. کمر درد همراه با احساس داغی و سوزش:
    • ممکن است درد به صورت یک درد خنثی، سوزشی یا داغ شکل باشد.
  4. تغییر در حس پاها:
    • ممکن است شخص احساس تغییر در حس ، مثلاً از دست دادن حس در پاها یا انگشتان پا، داشته باشد.
  5. مشکلات حرکتی:
    • ممکن است حرکات راحتی که قبلاً انجام می‌دادید، حالا دشوار باشند، مانند خم شدن
  6. افزایش درد با فعالیت:
    • در برخی موارد، درد بیشتر می‌شود زمانی که شخص فعالیت می‌کند، مانند خم شدن یا بلند کردن اشیاء سنگین.
  7. احساس خستگی و ناتوانی:
    • شخص ممکن است احساس خستگی و ناتوانی در پاها داشته باشد.

باید توجه داشت که هر فرد ممکن است علائم دیسک کمر متفاوتی داشته باشد و در برخی موارد، ممکن است بدون علائم خاصی باشد. در صورت تجربه هر یک از این علائم، بهتر است به یک پزشک متخصص ارتوپدی یا متخصص مرتبط مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.

تشخیص دیسک کمر

تشخیص دیسک کمر اغلب توسط پزشکان متخصص ارتوپدی یا نورولوژی انجام می‌شود. در اینجا چند مرحله مهم برای تشخیص دیسک کمر ذکر می‌شود:

  1. پرسشنامه پزشکی و تاریخچه بیماری:
    • پزشک ابتدا با شما مصاحبه می‌کند تا اطلاعاتی مانند علائم، زمان شروع، شدت درد و علائم همراه دیگر را بدست آورد. این اطلاعات بسیار مهم برای تشخیص دیسک کمر هستند.
  2. بررسی فیزیکی:
    • پزشک اقدام به ارزیابی فیزیکی شما می‌کند. این شامل بررسی حساسیت‌ها، نقاط دردناک، توانمندی حرکتی و بی حسی عضلات و عصب‌ها می‌شود.
  3. آزمون‌های عصبی:
    • انجام آزمون‌هایی برای بررسی کارکرد عصب‌ها و عضلات. این شامل آزمون‌های اعصابی (مثل آزمون‌های نورولوژیک) و آزمون‌های عضلات (مانند آزمون‌های الکترومیوگرافی) می‌شود.
  4. تصویربرداری :
    • انجام تست‌های تصویربرداری مانند اسکن افقی، MRI (تصویربرداری هسته‌ای مغناطیسی)، CT scan (تصویربرداری کامپیوتری) برای دیدن وضعیت دقیق تری از ستون فقرات و دیسک‌ها.
  5. دیسکوگرافی:
    • یک روش تصویربرداری ویژه که با استفاده از رنگ‌های ویژه به دیدن دقیق‌تر دیسک‌ها کمک می‌کند.

بر اساس نتایج این مراحل، پزشک می‌تواند تشخیص دقیق‌تری ارائه دهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند. این ممکن است شامل مواردی مانند تمرینات فیزیکی، فعالیت‌های فیزیوتراپی، داروها، یا در موارد شدید‌تر، جراحی باشد.

علل و عوامل خطر ایجاد دیسک کمر

علل ایجاد دیسک کمر ممکن است متنوع باشند و به عوامل مختلفی بازگردند. در ادامه، عواملی که ممکن است در ایجاد دیسک کمر نقش داشته باشند ذکر می‌شوند:

  1. پیری:
    • با پیری، دیسک‌ها ممکن است که الاستیسیته خود را از دست دهند و بر اثر فشار و کشش‌های روزمره، امکان ترک خوردن یا بروز مشکلات در دیسک‌ها افزایش یابد.
  2. آسیب‌های فیزیکی:
    • ضربه‌ها یا آسیب‌های فیزیکی ممکن است منجر به ایجاد یا تشدید مشکلات دیسک کمر شوند.
  3. ژنتیک:
    • برخی افراد ممکن است به علت وراثتی بیشتر تمایل به مشکلات دیسکی داشته باشند.
  4. وزن بیش از حد:
    • وزن بیش از حد می‌تواند بر فشارهایی که بر دیسک‌ها و ستون فقرات وارد می‌شود افزوده شود.
  5. حمل و نقل:
    • شغل‌ها یا فعالیت‌هایی که نیاز به حمل و نقل ثقیل دارند و یا در برخی صنایع خاص انجام می‌شوند، ممکن است خطر افزایش فشار بر دیسک‌ها را افزایش دهند.
  6. نشستن طولانی مدت:
    • نشستن طولانی مدت و به طور غلط در ستون فقرات، ممکن است فشار بر دیسک‌ها افزایش دهد.
  7. فعالیت‌های ورزشی نادرست:
    • برخی ورزش‌ها و فعالیت‌های ورزشی ممکن است به عنوان عوامل خطرناک برای دیسک کمر مطرح شوند، به خصوص اگر با تکنیک‌های صحیح انجام نشوند.
  8. عوارض بیماری‌ها یا شرایط دیگر:
    • برخی بیماری‌ها و شرایط، مانند آرتروز، سرطان، آسیب‌های التهابی و آرتریت، ممکن است به ایجاد دیسک کمر مشارکت داشته باشند.

انواع دیسک کمر

دیسک کمر، نوعی از مشکلات ستون فقرات است که زمانی اتفاق می‌افتد که دیسک‌ها (تا حدودی حلقه‌های فشاری ژله‌ای) که بین مهره‌ها واقع شده‌اند، از مکان خود منحرف می‌شوند. این منحرف شدن ممکن است به دلیل فشار بر دیسک یا به علت آسیب‌های دیگر در ستون فقرات اتفاق بیفتد. این مشکل را می‌توان در انواع مختلفی داشت.

  1. دیسک بزرگ (Herniated Disc):
    • در این نوع، هسته داخلی دیسک به بیرون از لایه خارج می‌شود. این موضوع ممکن است به فشار بر روی اعصاب و نخاع منجر شده و علائمی همچون درد، تنگی عضلات و ضعف ایجاد کند.
  2. دیسک بروزشده (Protruded Disc):
    • در این حالت، هسته دیسک فشرده نمی‌شود اما به بیرون منتفخ می‌شود و به دیسک‌های اطراف فشار می‌آورد.
  3. دیسک متراکم (Degenerated Disc):
    • این نوع دیسک معمولاً به عنوان یک عوامل سنی در نظر گرفته می‌شود. با پیری، دیسک‌ها از الاستیسیته و حجم خود کاسته و باعث کاهش قابل ملاحظه‌ای در وضعیت فضا بین مهره‌ها می‌شوند.
  4. دیسک کم حجم (Desiccated Disc):
    • این نوع دیسک معمولاً به عنوان یک مرحله نهایی از فرآیند دژنراتیو در طی پیری در نظر گرفته می‌شود. در این مرحله، دیسک بسیار خشک و نرم می‌شود.
  5. دیسک مهره‌ای خرگوشی (Bulging Disc):
    • در این حالت، دیسک به طور یکنواخت به بیرون منتفخ می‌شود اما هسته داخلی همچنان در مرکز است.
  6. دیسک تراشه‌ای (Schmorl’s Node):
    • در این موارد، قسمتی از دیسک به داخل مهره فشرده می‌شود.
  7. دیسک فشرده (Sequestered Disc):
    • در این حالت، هسته دیسک به بیرون از لایه بروز شده و جدا شده است.

تشخیص دقیق نوع دیسک کمر نیاز به مطالعه تاریخچه بیماری، انجام آزمون‌های فیزیکی و تصویربرداری دقیق مانند MRI یا CT scan دارد. بر اساس نتایج این تست‌ها، پزشک می‌تواند تشخیص دقیقی ارائه دهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

عوارض و تاثیرات دیسک کمر

دیسک کمر ممکن است منجر به عوارض و تاثیرات مختلفی شود که بستگی به موقعیت و شدت فشار بر روی عناصر اطراف داشته باشد. در زیر تعدادی از عوارض و تاثیرات شایع دیسک کمر ذکر شده است:

  1. درد:
    • درد کمر و شاید درد در ناحیه پایینی کمر، ناحیه لگن و حتی پاها می‌تواند از علائم دیسک کمر باشد.
  2. تنگی عضلات:
    • ممکن است تنگی در عضلات پاها به علت فشار بر روی عصب‌ها وجود داشته باشد. این ممکن است منجر به سختی حرکت و تاخیر در اجرای حرکات عادی شود.
  3. ضعف عضلات:
    • فشار بر روی عصب‌ها می‌تواند باعث ضعف عضلات در منطقه مورد تحت تاثیر شود.
  4. اختلالات حسی:
    • افراد ممکن است احساس تغییر در تابحالی، از دست دادن حس در پاها یا انگشتان پا داشته باشند.
  5. اختلالات حرکتی:
    • حرکات روزمره مانند خم شدن، انحناء کردن یا تمدید کردن کمر ممکن است دشوار شوند.
  6. افزایش درد با فعالیت:
    • در برخی موارد، درد بیشتر می‌شود زمانی که شخص فعالیت می‌کند، مانند خم شدن یا بلند کردن اشیاء سنگین.
  7. مشکلات جنسی:
    • در برخی موارد، دیسک کمر ممکن است بر روی عصب‌ها و توانایی کنترل عضلات مهم برای عملکرد جنسی تاثیر بگذارد.
  8. تغییر در کنترل مثانه و رکتوم:
    • در موارد شدید، فشار بر روی عصب‌های مرتبط با کنترل مثانه و رکتوم ممکن است به مشکلات در کنترل این اعضا منجر شود.
  9. اختلالات روانی:
    • در برخی موارد، درد مزمن مرتبط با دیسک کمر ممکن است منجر به افسردگی، اضطراب و اختلالات روانی دیگر شود.

همچنین، باید توجه داشت که هر فرد ممکن است تجربه عوارض و تاثیرات متفاوتی داشته باشد و در برخی موارد، ممکن است بدون علائم خاصی باشد. در صورت تجربه هر یک از این عوارض، بهتر است به یک پزشک متخصص ارتوپدی یا متخصص مرتبط مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید.

راهکارها و درمان‌های دیسک کمر

درمان دیسک کمر به بستگی به شدت و نوع علائم، میزان درد و عوامل دیگر است. در ادامه، راهکارها و روش‌های متداول برای مدیریت و درمان دیسک کمر آمده است:

  1. تمرینات و فیزیوتراپی:
    • تمرینات تقویت عضلات پشت و شکمی می‌تواند به تقویت ستون فقرات کمک کند. فیزیوتراپیگر متخصص می‌تواند تمرینات مناسب را تعیین و راهنمایی کند.
  2. استراحت و پرهیز از فعالیت‌های خطرناک:
    • استراحت در ایام تشدید علائم و پرهیز از انجام فعالیت‌هایی که ممکن است فشار بیشتری بر روی ستون فقرات وارد کنند، می‌تواند به بهبود علائم دیسک کمر کمک کند.
  3. استفاده از داروها:
    • استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (مثل ایبوپروفن) و داروهای مسکن در صورت نیاز می‌تواند در کاهش درد و التهاب مفید باشد. هرگز قبل از استفاده از هر نوع دارو، به پزشک مراجعه کنید.
  4. استفاده از روش‌های گرما و سرداستفاده از روش‌های گرما و سرد:
    • این روش‌ها ممکن است در کاهش درد و التهاب موثر باشند. مثلاً استفاده از یک دستگاه گرمازایی یا پتو گرم در منزل می‌تواند کمک کند.
  5. استفاده از کمربند و ساپورت:
    • استفاده از کمربند یا ساپورت کمر ممکن است در افزایش استحکام و پشتیبانی موثر باشد.
  6. تزریقات محلی:
    • تزریقات محلی استروئیدها ممکن است به عنوان یک درمان موقت برای کاهش التهاب و درد مورد استفاده قرار گیرند.
  7. تراپی‌های جایگزین:
    • برخی از تراپی‌های جایگزین مانند آکوپانکچر و ماساژ می‌توانند در مدیریت درد و تسکین علائم مفید باشند.
  8. جراحی:
    • در موارد شدید و غیرقابل مدیریت با درمان‌های مذکور، جراحی ممکن است برای تخلیه فشار بر روی عصب‌ها و حل مشکلات دیسک کمر مورد نیاز باشد.

مهم است که هرگز قبل از استفاده از هر روش درمانی، با پزشک خود مشورت کنید. او می‌تواند بر اساس وضعیت شما، روش مناسب را توصیه کند.

پیشگیری از بروز دیسک کمر

پیشگیری از بروز دیسک کمر و حفظ سلامت ستون فقرات امری بسیار مهم است. در ادامه، چند نکته مهم برای پیشگیری از بروز دیسک کمر آمده است:

  1. حفظ وزن سالم:
    • افزایش وزن ممکن است فشار بیشتری بر روی دیسک‌ها و ستون فقرات وارد کند. حفظ وزن سالم با تغذیه مناسب و فعالیت بدنی منظم می‌تواند در پیشگیری از دیسک کمر مؤثر باشد.
  2. حفظ فعالیت بدنی منظم:
    • ورزش منظم و تمرینات تقویت عضلات، به تقویت ستون فقرات و حفظ انعطافپذیری آن کمک می‌کند. با این حال، حتماً از تمرینات درست و به نحو صحیح استفاده کنید تا از آسیب به ستون فقرات جلوگیری کنید.
  3. تکنیک‌های صحیح برای حمل و جابجایی اشیاء سنگین:
    • برای جلوگیری از فشار اضافی بر روی ستون فقرات، در هنگام بلند کردن و حمل اشیاء سنگین، از تکنیک‌های صحیح استفاده کنید. برای مثال، با زانوهای خمیده بلند شوید و از پایین به بالا بلند کنید.
  4. نشستن و ایستادن در وضعیت صحیح:
    • نشستن و ایستادن در وضعیت صحیح و استفاده از صندلی‌های مناسب برای حمایت از ستون فقرات می‌تواند در پیشگیری از مشکلات دیسک کمر مؤثر باشد.
  5. استفاده از تجهیزات مناسب:
    • در صورت نیاز به حمل و جابجایی اشیاء سنگین، از تجهیزات مثل کمربند حمل و جابجایی استفاده کنید.
  6. توقف از سیگار:
    • سیگار باعث کاهش جریان خون به ستون فقرات و کاهش تامین اکسیژن و مواد غذایی به بافت‌های آن می‌شود. بنابراین، ترک سیگار می‌تواند در پیشگیری از مشکلات دیسک کمر کمک کند.
  7. توجه به نگهداری هولدینگ مرتب و درست:
    • نگهداری وضعیت حالت جلوگیری از انحراف‌های غیرطبیعی در ستون فقرات و کاهش فشارها بر روی دیسک‌ها را تضمین می‌کند.
  8. پرهیز از حرکات ناگهانی و فشار زیاد:
    • حرکات ناگهانی و فشار زیاد بر روی ستون فقرات ممکن است به دیسک‌ها صدمه بزند. بنابراین، از اینگونه حرکات خودداری کنید.

همچنین، در صورت داشتن علائم مشکوک به دیسک کمر یا هر مشکلی مرتبط با ستون فقرات، بهتر است به پزشک متخصص ارتوپدی یا متخصص مرتبط مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت کنید.

دکتر سارا سادات محسن الحسینی

دکتر سارا سادات محسن الحسینی

متخصص طب فیزیکی و توانبخشی
متخصص طب فیزیکی و ستون فقرات وعضو انجمن کشوری و جهانی طب فیزیکی و توانبخشی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *